IK BEN ZE ALLEMAAL, DIE IKKEN.

Ik ben afgelopen zaterdag meedogenloos ingemaakt door een 7 jarige bij een potje monopolie. Door zijn enorme focus op het kopen van zoveel mogelijk hotels, heeft hij mij stap voor stap financieel uitgekleed. Best wel hilarisch, met mijn verleden als hotelier. De vorige keer, toen ik had gewonnen, vlogen de emoties bij mijn tegenspeler alle kanten op. Echter nu was het de beurt aan mijn emoties en in een split second, zat ik in dat gevoel van falen.

Dat heb ik al sinds mijn jeugd. Dat stemmetje van; dat meen je toch niet hè weer verloren. Ook gevoed door mijn opvoeding met een oud-marinier als vader. Weet je wel hoe jij heet? Wij heten Rinkens en wij laten ons er door niemand onder krijgen. Maar ook de juffrouw op de lagere school, die wanneer je op de achterste rij moest gaan zitten, je vertelde dat je bij de domme mensen hoorde. Of toen een date niet op kwam dagen voor ons tweede afspraakje. Verschillende stemmetjes spookten dan steeds weer door mijn hoofd met bijbehorend rotgevoel in mijn buik.

Volgens de Voice Dialogue-methode hebben we verschillende subpersoonlijkheden. De sterkste van die 'ikken' hebben de touwtjes in handen, de anderen sneeuwen makkelijk onder. Als je bijvoorbeeld een dilemma hebt, snoeren je sterke ‘ikken’ de meer verborgen ‘ikken’ al gauw de mond met gedachtes als: ‘Dat kun je toch niet’ of ‘Dat gaat helemaal fout”. Gezamenlijk vormen ze een continue verstoring van je ‘bewuste ik’ . 

Niet alleen herkenbaar bij mezelf maar ook herkenbaar voor de mensen die ik coach.

De meeste mentale problemen komen voort uit dingen waar niet goed naar gekeken is. Waar nog geen aandacht en belangstelling aan is gegeven. Hiermee aan de slag gaan zorgt ervoor dat je jezelf beter leert kennen. Dat je niet alleen grip krijgt op je goede kanten, maar ook op je eigenaardigheden. Het helpt enorm om er veel bewuster en met meer compassie naar te leren kijken en mee om te gaan.

Ons handelen in relatie met onszelf en met anderen wordt bepaald door de samenhang van de kenmerken -kwaliteit, -allergie, -valkuil en -uitdaging. Mijn kwaliteit daadkracht kan in moeilijke situaties drammerig worden - dat is dus de valkuil die bij de kwaliteit hoort. Mijn allergie is vaak het tegenovergestelde van mijn kwaliteit, neem bijvoorbeeld luiheid. Juist bij “luie mensen” vind ik als “daadkrachtig persoon” de uitdaging, zoals meer geduld hebben en loslaten. Pas toen ik me meer bewust werd van die vier kernkwadranten en de relatie daartussen, begon ik steeds beter te begrijpen waarom ik af en toe mezelf volledig kwijt was en soms nog steeds ben.

Op het moment van een impactvolle gebeurtenis zoals een scheiding, ontslag, kanker, hartaanval of longembolie wordt die samenhang volledig overhoopgehaald. 

Wat je dan bij veel mensen ziet is dat plotseling werk niet meer zozeer gaat om het verdienen van geld, maar veel meer om het ontdekken van je innerlijke drijfveren. Dat staat haaks op het “normale” pad van logica en ratio waar we mee opgeleid en opgevoed worden. Vragen die waarschijnlijk voorheen nooit werden gesteld, als wie ben jij nou echt, wat geeft jou energie en wat is jouw grote taak in het leven, zorgen dan voor een andere richting in jouw leven en dat je dichter bij jouw kern komt. Niet meer leven vanuit hiërarchie en zo moet het, maar vanuit de rust.

Het belangrijkste dat je kerneigenschappen jou te vertellen hebben is dat het gaat om de balans te vinden tussen je kernkwaliteit en je uitdaging. In balans zijn betekent dat je geduldig daadkrachtig wordt of daadkrachtig geduldig. Dus niet of-of maar en-en. Wanneer die balans er niet is of nog niet is, is je mentale welzijn verstoord.

 

Een belangrijke les die ik geleerd heb;

Je kunt het meeste leren van de mensen waar je het meest allergische voor bent. Want die hebben te veel van iets dat jij juist nodig hebt. Waarschijnlijk is de kernkwaliteit van je levenspartner, compagnon, beste vriend of vriendin jouw uitdaging! Maar dat betekent dan ook dat je samen bent met je allergie. Zolang je de neiging hebt je uitdaging te verwarren met je allergie zal je uitdaging onbereikbaar blijven. Ga hier zelf eens mee aan de slag, het zal je verbazen hoe verstoord wij mensen zijn. Tegelijkertijd is deze constatering ook heel helpend. Een geweldige spiegel tegen perfectionisme en oordelen over jezelf en de ander. Zeker wanneer die 7-jarige met een grijns van oor tot oor, het spel in de doos is aan het opbergen.

Heb jij al vrede gesloten met al je ikken?

- Paul

Volgende
Volgende

Bergmomentjes