Mijn ego, af en toe doodvermoeiend

Bijna elke zondag rennen wij, 4 kompanen, ons rondje in en rond Maastricht. Toen wij 18 jaren geleden hiermee begonnen, haalden we best veel andere lopers in, nu is dat echt anders. Zoals heel veel inmiddels anders is, gelukkig! Wat wel nog steeds hetzelfde is gebleven, is onze vermeende wijsheid over hoe de wereld in elkaar zit. Als je ons zou afluisteren, kun je niet anders dan tot de conclusie komen dat ze daar in Den Haag er niets van snappen en dat als wij… dan… De wereldverbeteraars!

Zo ook deze ochtend, waarbij moet opgemerkt worden dat we halverwege gestopt zijn bij een buurtcafé in Mariaberg, een wijk van Maastricht. Daar zaten reeds drie mannen, geen renners, waarschijnlijk zoals elke zondagochtend een pilsje te drinken en ook de wereld te verbeteren. Misschien toch een mannen ding?

Terwijl we aan het tafeltje ernaast onze spa rood en koffie zaten te drinken, sprak een van de mannen aan het andere tafeltje, een van ons aan: “ik ken jou, ben jij niet prins Carnaval geweest?”. Tegen de ander zij hij: “en jou ken ik ook, ben jij niet van de melkboer?” En tegen mij; “U ken ik ook, maar ik weet niet meer waarvan?”. In een split second voelde ik, dat er iets met mij gebeurde. Tegen mijn vrienden zei hij “jij” en tegen mij “u”.
En ja hoor, daar was hij weer; Jeanke mijn ego, het stemmetje in mijn hoofd. Ik heb hem een naam gegeven, dat helpt, om die criticaster weer waar te nemen. “Ben ik dan zo afstandelijk dat hij u zegt?”, “zie ik er zo klassiek uit?”, “Kijk ik soms arrogant?” Het hele riedeltje van zelfverwijt en twijfel passeerde de revue. Gelukkig niet voor lang en al snel was ik me bewust, dat mijn saboteur Jeanke, weer even van zich liet horen. 

Ik ben ok, er is niets mis met mij. JeZelf ben je niet in je eentje maar altijd in relatie tot de ander. Je bent jezelf door jezelf te kennen, te weten wat er in je omgaat. Door voor jezelf en jouw eigen behoeften te kunnen zorgen terwijl je in verbinding staat tot die ander. Meestal sta ik stevig genoeg in mijn schoenen, zonder daarvoor de goedkeuring van de ander nodig te hebben. En ook, wanneer het nodig is, in staat te zijn om me aan te passen aan die ander. De kunst is om op een voor jou goede manier om te gaan met de onderlinge verschillen terwijl je blijft doen wat bij jou past. Je leeft dan jouw waarden en bent in relatie met wie je bent. Ik hoorde laatst in de podcast Helden & Hordes, Janneke van der Meulen een definitie geven over het woord succes en dat raakte mij. Succes is, wanneer je in lijn leeft met jouw waarden. En dat voel ik, het is de belangrijkste relatie die je kunt hebben.  

Relaties, en of dat nou is met jezelf of met die ander, zijn niet bedoeld voor blijvend geluk. Ze zijn bedoeld voor zelfonderzoek, innerlijke groei, voor het contact maken met en oplossen van jouw shit en verdriet, en bovenal voor een groeiend bewustzijn van liefde. Ze zijn ons meest ingrijpende en imponerende experimenteer laboratorium om tot meer liefde en meer innerlijke rust voor jezelf te komen. Het omgaan met je ego is een continu proces van persoonlijke groei. Het gaat om het ontwikkelen van een gezonder zelfbeeld en het cultiveren van empathie en nederigheid. Het stelt je in staat om meer verbonden te zijn met anderen en een rijker, zinvoller leven te leiden. Heel even werd ik weer uit dit evenwicht gehaald door de opmerking van iemand op een terrasje in Mariaberg, een prachtige wijk in Maastricht. En oh ja, ik weet dat dit altijd zo zal blijven, alleen ik blijf er niet meer zolang in hangen.

Enkele zeer bruikbare tips om met het ego om te gaan.

1. Zelfreflectie: Probeer uit te zoomen. Om een probleem écht op te lossen moet je er eerst uitstappen zodat je er van de buitenkant tegenaan kunt kijken. Door te registreren wat er gebeurt, zonder het anders te willen maken dan het is, kun je je eigen ego, in mijn geval “Jeanke” waarnemen in plaats van je ermee te identificeren. Wanneer je ziet dat het jouw gevoel is en je je realiseert dat je door een bepaalde bril kijkt, ontstaat een mentale ruimte tussen jou en de ervaring, waardoor de scherpe kantjes eraf gaan. 

2. Herkenning en Erkenning: Herken wanneer je ego aan het werk is. Met dit besef komt het inzicht dat we allemaal op onze eigen manier worstelen met de onvolmaaktheid van het leven, met gebreken en zwakheden van onszelf en van anderen, met mislukking en afwijzing. We zitten allemaal in hetzelfde wiebelige schuitje. Dit kan zich uiten in arrogantie, defensief gedrag, behoefte aan erkenning, etc.

3. Wees nederig: Door een nederige houding zie je jezelf als een klein onderdeeltje van de wereld. Dat biedt een basis om verbinding met anderen te maken, te beseffen dat niet alles om jou draait en geboeid te raken als je in het contact met anderen de kans krijgt ook door hún bril te kijken. Nederigheid is helaas een houding die tegen onze cultuur ingaat waarin je vooral vlot en bijdehand moet zijn. Maar volgens mij kun je het vooral zien als een ferme kracht die werkt in combinatie met bepaalde drijfveren, zoals het verlangen om te leren en je te ontwikkelen, om te creëren of om bij te dragen aan het welzijn van de maatschappij waarin we leven.

4. Empathie: Kalmeer je ego met compassie en empathie. Wanneer je de dingen ziet zoals ze zijn, en ook je eigen bril in beeld krijgt, betekent dat bijna vanzelf dat je je blik verruimt. Je gaat beseffen dat je de wereld ziet vanuit jouw eigen geschiedenis, ervaringen, verlangens en gevoeligheden; dat andere mensen weer op hún manier naar de wereld kijken; dat ieders kijk zijn eigen waarde heeft en dat jouw blik niet per se beter of ‘waarder’ is dan die van een ander. Met dat besef komt het inzicht dat we allemaal op onze eigen manier worstelen met de onvolmaaktheid van het leven, met gebreken en zwakheden van onszelf en van anderen, met mislukking en afwijzing. 

5. Laat controle los: Probeer de drang om alles onder controle te houden los te laten. Soms is het accepteren van onzekerheid en verandering een teken van emotionele volwassenheid. De enige zekerheid in het leven is, dat het meestal anders is. Let eens op hoe vaak jij het woord “moeten” gebruikt en stel je dan de vragen; van wie moet dit? en is dit wel zo?

6. Zelfbewustzijn: Werk aan je zelfbewustzijn. Zelfbewustzijn is van groot belang voor persoonlijke groei, emotionele intelligentie en succes in het leven. Wanneer je in lijn leeft met jou waarden, je sterke punten en zwakke punten weet te accepteren, ontstaat er de veerkracht die je nodig hebt wanneer de shit weer eens de fan raakt.

7. Feedback: Sta open voor constructieve kritiek van anderen. Dit kan je helpen om te leren en te groeien zonder je eigenwaarde aan te tasten. Het vermogen om feedback op een evenwichtige en constructieve manier te ontvangen en erop te reageren, is een teken van emotionele intelligentie en een gezond ego.

8. Groter goed: Richt je aandacht op doelen en waarden die verder gaan dan je ego. Dit noem ik het groter goed. Het nastreven van doelen en acties die niet alleen gunstig zijn voor jou persoonlijk, maar ook voor anderen en de samenleving waarin wij leven.
Het omgaan met je ego is een continu proces van persoonlijke groei. Het gaat om het ontwikkelen van een gezonder zelfbeeld en het cultiveren van empathie en nederigheid. Het stelt je in staat om meer verbonden te zijn met anderen en een rijker, zinvoller leven te leiden.

Succes!

- Paul

Vorige
Vorige

Durf oefenen

Volgende
Volgende

Nieuwsgierig worden naar elkaar